αθρουβάλιαστος

ή αθρουβάλιστος, -η, -ο

αυτός που δεν έχει θρουβαλιστεί, αθρυμμάτιστος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερητ. + *θρουβαλιστός < θρουβαλίζω (= θρυμματίζω, σπάζω)].